Around (New) Delhi of beter (Dirthy) Delhi

Er zijn geen woorden voor wat wij gezien heb maar vooral gevoeld hebben bij aankomst. We maken alles samen mee maar godzijdank is Koens relativerende vermogen iets beter dan dat van mij.
Na een goede vlucht zijn we ’s ochtends rond half 8 aangekomen op het vliegveld van Delhi waar we werden opgehaald door ons hotel mannetje, de rit naar het hotel duurde zo’n 40 minuten. Daar begon meteen ons avontuur, ik keek door de voorruit van de taxibus waardoor ik al de nodige kriebels in mijn buik kreeg (normaal gesproken voel je die in een kermis attractie) alles wat je je maar kunt bedenken is hier met jou op dezelfde weg: auto’s, bussen, taxi’s, vrachtwagens, fietsers, voetgangers en niet te vergeten koeien. Alles gaat kriskras door elkaar, eenrichting dat kennen ze hier kennelijk niet al zijn er wel twee weghelften het maakt niet zo heel veel uit. Toeters overal om je heen, geen richtingaanwijzers maar toeters. Later ontdekten we dat wanneer je toetert je eigenlijk aangeeft dat je er langs wilt of de ander waarschuwt dat je dichtbij bent. Er loopt 1 lijn over de weg dus je zou zeggen dit is een tweebaansweg maar daar rijden zij gemakkelijk met zijn vijven langs elkaar of beter gezegd door elkaar. Je kunt dus wel begrijpen wat voor een shock dit eerste beeld was.
Eenmaal gearriveerd was de shock nog erger, overvolle straten vol armoede, stank (niet zo erg als verwacht), viezigheid, onbeschrijfelijk deze eerste indruk. We werden door een steeg gestuurd en daar zou ons hostel zijn. “Sorry Koen” zei ik meteen “volgens mij heb ik een iets te goedkoop fout hostel geboekt” totdat we later beseften dat het overal zo is. Urine lucht overheerste in het steegje overal vieze tentjes, op straat slapende mensen in vieze oude kleding, slapende honden en nog steeds de herrie van toeters overal. Nou toen kwamen we in het hostel daar lag de receptie nog op de grond te slapen, hier kennen ze geen dag en nachtdienst! Eenmaal in de kamer wat geslapen en toen in de middag de stad proberen te verkennen maar eerst moesten we een bank zoeken, we liepen door de overvolle straten en werden aangestaard door iedereen. Uiteindelijk troffen we een man die ons doorverwees naar een veilige plek om geld op te nemen dus wij in de rickshaw (tuktuk) zaten we ineens in een reisbureau (ik voelde me hier niet prettig bij) ik wilde hier weg, weg uit deze drukke stink stad dus uiteindelijk hebben we onszelf een veel te dure trip aan laten smeren, maar goed we konden weg. Volgende dag vertrokken voor toer van 4 dagen waar we o.a. de Taj Mahal hebben bezocht en vele mooie historische tempels, de feiten zal ik jullie besparen tenslotte waren alle tempelbouwers rijke mannen met heel veel vrouwen die voor hun mooiste of liefste vrouw een tempel of paleis bouwden ter nagedachtenis aan deze vrouwen. Uiteraard waren deze paleizen zo ingericht dat deze koningen zichzelf prima konden vermaken en konden genieten in alle rust van al hun vrouwtjes. Verder hebben we op een olifant gezeten en zijn we ook bij een monkey temple geweest vol met apen.
We hebben inmiddels al heel veel geleerd hier maar ze proberen ons hier elke dag een poot uit te trekken en ze zijn zo ontzettend slim en vaardig. Zo worden we steeds bij plaatsen afgezet waar ze ons zogenaamd willen laten zien hoe iets gemaakt wordt, heel interessant om te zien en horen maar uiteindelijk willen ze ons alleen maar spullen verkopen, wat moeten wij in godsnaam met een handgemaakt Perzisch tapijt, of een marmeren tafel? Ook tijdens de rit met onze privé chauffeur werden we bedonderd, zij zijn gekoppeld aan restaurantjes waar ze ons moeten droppen om te laten eten, deze slimme restaurantjes weten de prijzen wel te bedenken zeg, nu we daar achter zijn is het dus onderhand een dagelijkse bezigheid om continue te onderhandelen over de prijzen. Vandaag hebben we zelfs onderhandeld over de prijzen op de menu kaart, dat is toch onvoorstelbaar, we kregen 50% korting. Soms betaal je hier 15 rupees voor een Fanta ( 0,22 €) en dan weer 90 rupees ( 1,50 €) en dat is echt te veel voor India.
Morgen vertrekken we naar Rahat een oud studiegenoot van Koen (Indiër) daar mogen we in zijn guesthouse verblijven, hij woont ten noorden van Delhi dus we reizen per trein. Als het goed is komen we dan in een welgestelde niet toeristische stad dus we zijn benieuwd en kijken er naar uit.

Even nog wat weetjes/feitjes over India die ik graag met jullie deel: het is hier ontzettend stoffig, dus iedereen roggelt en spuugt op straat. mensen staren ons aan aan en willen met me op de foto, soms aaien ze me stiekem, knuffelen en kussen in het openbaar wordt hier niet gewaardeerd, ze eten hier met hun rechterhand hun linkerhand gebruiken ze om hun billen af te vegen.

Nou dit was wel zo'n beetje wat voor nu in me opkwam om te vertellen eerlijk gezegd leven we nog in een roes en moeten we nog steeds bekomen dus tot snel