Ecuador hoogte en diepte punten
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Koen en Linda
28 September 2012 | Ecuador, Guayaquil
We waren aangekomen in Banos een klein dorpje tussen de jungle en de Andes. De planning hier was bijkomen van onze 2 werk weken :-) en wat actieve watersport activiteiten doen. Samen met 3 vrienden van ons jungleproject zijn we gaan canyoningen, super gaaf. Het eerste wat we deden was afdalen (rappel) in een waterval, best lastig met die krachtige stroming van het water tegen je benen. Daarna een soortgelijke afdaling maar dan tussen de kloven van de berg. Ook een soort van natuurlijke glijbaan en als laatste een afdaling van 45 meter waarvan we 6 meter zelf moesten afdalen waarna we de overige meters abseilde tussen de watervallen, zo’n mooi uitzicht en zo’n gave ervaring. 2 dagen later gingen Koen en ik samen nog raften, eindelijk was het dan zover, de hele reis ging het er al over en nu gingen we het dan eindelijk doen. In een groep van 7 personen incl. gids gingen we vol moed de Rio Negro op. We hadden van te voren veel uitleg gehad en oefeningen gedaan. Koen en ik mochten voorin om ieder onze eigen kant te leiden, of we daar blij mee moesten zijn weet ik niet. We vingen natuurlijk al het water op in onze gezichten. Het niveau was 3+ een gemiddeld niveau maar wat ons betreft mocht het wel ruiger, het was best vermoeiend maar echt super gaaf en zo voor herhaling vatbaar. En toen was het weer tijd om verder te gaan, op naar Quito de hoofdstad van Ecuador,waar we eigenlijk niet zo heel veel zin in hadden (grote steden vinden wij niks).
In de bus hetzelfde als anders, beetje rond kijken en een boekje lezen. Maar toen ik mijn appeltje uit mijn tas wilde halen viel hij er al uit voordat de rits open was, shit, een golf van paniek ging door mijn lichaam en mijn angst werd bevestigd toen ik mijn tas optilde. Een grote snee in de onderkant en alles eruit behalve mijn leesboeken, appeltje en flesje water. Ik keek Koen aan en vloog door de bus heen en weer als een kip zonder kop. De bijrijder van de Chauffeur deed niets, iedereen keek een keer om zich heen en dat was het dan, daar stond ik dan, radeloos. Koens spullen waren er gelukkig nog. Mijn achterbuurman, die moet het gedaan hebben, maar het was niet meer dezelfde als die eerste man in het begin van de busreis, die zo vriendelijk naar me lachte ( ja snap ik als je verdomme een nieuwe camera, telefoon, nintendo en sieraden doneert, wie lacht er dan niet). Toch gevraagd of ik in zijn tas mocht kijken maar daar zat niets in en dus was alle hoop weg. De overige uren in de bus leken wel weken te duren, aangekomen in Quito word je van het ene naar het andere politiebureau gestuurd en kan het niemand ook maar iets schelen. Dagelijkse gang van zaken en vervolgens word je geadviseerd om niet over straat te gaan ’s avonds want ook dat zou niet veilig zijn. Jezus wat doen we hier! En dat is nou het nadeel van Ecuador, heel Zuid-Amerika heeft toeristenbussen waar mensen geregistreerd worden, hier zit iedereen in dezelfde lokale bussen, toeristen, locals, dieven noem het maar op, 1 groot feest.
Nou na 1 slapeloze nacht toch maar in Quito gaan winkelen, weer een nieuwe camera gekocht en een nieuwe rugzak voor mij en direct vertrokken naar Otavalo. In dit kleine dorpje voelde ik me weer veilig, mensen lijken hier heel veel op indianen, mooi volk. We zijn hier naar de grootste markt van Zuid-Amerika geweest, waar werkelijk alles te koop was. Er was een dierenmarkt, kledingmarkt, souvenirs en handicraft markt en een groente en fruit markt, kortom een heerlijk dagje vertier. De varkens gingen tekeer, cavia’s werden de lucht in gehouden voor de verkoop, hondjes in kooitjes, eenden, kuikens, kippen, kalkoenen, koeien, konijnen noem het maar op het was er gelijk. Ook hebben we hier een lagoon bezocht van de vulkaan Cuicocha, super mooi. De dag daarna wilde we naar een waterval, deze konden we bereiken door een uur lang een oude treinrails af te lopen maar deze tocht hadden we na 5 min. al afgebroken we vonden het al te laat om nog te gaan en we zagen twee ongure types langs het spoor (waarschijnlijk maakte we onszelf gek). De dag erna moesten we weer terug naar Quito. Die busrit was gelukkig goed verlopen en die middag zijn we nog de oude stad in gegaan om toch wat van de gebouwen mee te krijgen. Het enige wat ik echt heb gedaan was de boel observeren. Worden we niet gevolgd, die man daar die vertrouw ik niet, iedereen kijkt ons aan Koen ze zitten gewoon op ons geld en onze camera te azen. Tijdens het pinnen hield ik de wacht, oké snel geld eruit trekken en hup in de bh met dat geld en wie het waagt die komt er heel slecht vanaf dit keer. Ja het was alle woede die er nog een beetje inzat die er zo langzaam uitvloeide. De dag erna werden we toch weer lekker gemaakt voor tripjes naar de Galapagos eilanden en na lang wikken en wegen hebben we toch een 6 daagse cruise geboekt. Super blij, want dit moet fantastisch zijn alleen voelde het iets minder toen we moesten betalen. Onze laatste dag Quito nog een busje naar de evenaar genomen om daar naar het monument te gaan staren.
En toen zijn we naar de Galapagos eilanden gevlogen waar we de zuidelijke route met een 6 daagse cruise hebben gedaan. Voor degene die het niet kennen, de Galapagos eilanden liggen in open zee op ongeveer 1000 km van de westkust van Zuid-Amerika en zijn vulkanisch. Onze eerste dagen waren een groot feest, overal dieren en het leuke was dat ze niet bang waren dus je kon zo veel foto’s maken. Zeeleeuwen in overvloed naar schatting zo’n 35.000 ik kon er geen genoeg van krijgen, zo lief, schattig, groot en soms zo stinkerig, van baby’s van enkele uren oud tot verstoten bejaarden mannetjes, geweldig. Verder enorm veel vogels waar we het bestaan niet van wisten zoals de blauwvoetgent een vogel met blauwe voeten, de fregat vogel met zijn rode keelzak, enorme albatrossen en pelikanen en ga zo maar door. Het was een aaneenschakeling van hoogtepunten zoals het dagelijks snorkelen waarbij we elke keer weer reuze zeeschildpadden konden bewonderen en vele grote roggen zagen. Maar we hebben ook haaien gezien: tijger haai, black en white tip haai. En zeeleeuwen die zo nu en dan nieuwsgierig naar ons waren en een kijkje kwamen nemen onder water. Verder op land ook nog reuze schildpadden, kleine slangen en enorme leguanen gezien. Afwisselend bestonden onze dagen uit snorkelen en wandelen op verschillende eilanden waar we dan tussen de broedende vogels liepen en de enorme kuddes zeeleeuwen met pasgeboren baby’s. Na 6 dagen genoten te hebben met een leuke groep mensen afscheid genomen van de Galapagos en terug gevlogen naar het vasteland van Ecuador. Nu rest ons nog de bus terug naar Mancora, het strand van Peru waar we super veel zin hebben in de kite-surf lessen die we gaan nemen, uiteraard gevolgd door wat stranddagen voordat we naar Buenos Aires vliegen.
In de bus hetzelfde als anders, beetje rond kijken en een boekje lezen. Maar toen ik mijn appeltje uit mijn tas wilde halen viel hij er al uit voordat de rits open was, shit, een golf van paniek ging door mijn lichaam en mijn angst werd bevestigd toen ik mijn tas optilde. Een grote snee in de onderkant en alles eruit behalve mijn leesboeken, appeltje en flesje water. Ik keek Koen aan en vloog door de bus heen en weer als een kip zonder kop. De bijrijder van de Chauffeur deed niets, iedereen keek een keer om zich heen en dat was het dan, daar stond ik dan, radeloos. Koens spullen waren er gelukkig nog. Mijn achterbuurman, die moet het gedaan hebben, maar het was niet meer dezelfde als die eerste man in het begin van de busreis, die zo vriendelijk naar me lachte ( ja snap ik als je verdomme een nieuwe camera, telefoon, nintendo en sieraden doneert, wie lacht er dan niet). Toch gevraagd of ik in zijn tas mocht kijken maar daar zat niets in en dus was alle hoop weg. De overige uren in de bus leken wel weken te duren, aangekomen in Quito word je van het ene naar het andere politiebureau gestuurd en kan het niemand ook maar iets schelen. Dagelijkse gang van zaken en vervolgens word je geadviseerd om niet over straat te gaan ’s avonds want ook dat zou niet veilig zijn. Jezus wat doen we hier! En dat is nou het nadeel van Ecuador, heel Zuid-Amerika heeft toeristenbussen waar mensen geregistreerd worden, hier zit iedereen in dezelfde lokale bussen, toeristen, locals, dieven noem het maar op, 1 groot feest.
Nou na 1 slapeloze nacht toch maar in Quito gaan winkelen, weer een nieuwe camera gekocht en een nieuwe rugzak voor mij en direct vertrokken naar Otavalo. In dit kleine dorpje voelde ik me weer veilig, mensen lijken hier heel veel op indianen, mooi volk. We zijn hier naar de grootste markt van Zuid-Amerika geweest, waar werkelijk alles te koop was. Er was een dierenmarkt, kledingmarkt, souvenirs en handicraft markt en een groente en fruit markt, kortom een heerlijk dagje vertier. De varkens gingen tekeer, cavia’s werden de lucht in gehouden voor de verkoop, hondjes in kooitjes, eenden, kuikens, kippen, kalkoenen, koeien, konijnen noem het maar op het was er gelijk. Ook hebben we hier een lagoon bezocht van de vulkaan Cuicocha, super mooi. De dag daarna wilde we naar een waterval, deze konden we bereiken door een uur lang een oude treinrails af te lopen maar deze tocht hadden we na 5 min. al afgebroken we vonden het al te laat om nog te gaan en we zagen twee ongure types langs het spoor (waarschijnlijk maakte we onszelf gek). De dag erna moesten we weer terug naar Quito. Die busrit was gelukkig goed verlopen en die middag zijn we nog de oude stad in gegaan om toch wat van de gebouwen mee te krijgen. Het enige wat ik echt heb gedaan was de boel observeren. Worden we niet gevolgd, die man daar die vertrouw ik niet, iedereen kijkt ons aan Koen ze zitten gewoon op ons geld en onze camera te azen. Tijdens het pinnen hield ik de wacht, oké snel geld eruit trekken en hup in de bh met dat geld en wie het waagt die komt er heel slecht vanaf dit keer. Ja het was alle woede die er nog een beetje inzat die er zo langzaam uitvloeide. De dag erna werden we toch weer lekker gemaakt voor tripjes naar de Galapagos eilanden en na lang wikken en wegen hebben we toch een 6 daagse cruise geboekt. Super blij, want dit moet fantastisch zijn alleen voelde het iets minder toen we moesten betalen. Onze laatste dag Quito nog een busje naar de evenaar genomen om daar naar het monument te gaan staren.
En toen zijn we naar de Galapagos eilanden gevlogen waar we de zuidelijke route met een 6 daagse cruise hebben gedaan. Voor degene die het niet kennen, de Galapagos eilanden liggen in open zee op ongeveer 1000 km van de westkust van Zuid-Amerika en zijn vulkanisch. Onze eerste dagen waren een groot feest, overal dieren en het leuke was dat ze niet bang waren dus je kon zo veel foto’s maken. Zeeleeuwen in overvloed naar schatting zo’n 35.000 ik kon er geen genoeg van krijgen, zo lief, schattig, groot en soms zo stinkerig, van baby’s van enkele uren oud tot verstoten bejaarden mannetjes, geweldig. Verder enorm veel vogels waar we het bestaan niet van wisten zoals de blauwvoetgent een vogel met blauwe voeten, de fregat vogel met zijn rode keelzak, enorme albatrossen en pelikanen en ga zo maar door. Het was een aaneenschakeling van hoogtepunten zoals het dagelijks snorkelen waarbij we elke keer weer reuze zeeschildpadden konden bewonderen en vele grote roggen zagen. Maar we hebben ook haaien gezien: tijger haai, black en white tip haai. En zeeleeuwen die zo nu en dan nieuwsgierig naar ons waren en een kijkje kwamen nemen onder water. Verder op land ook nog reuze schildpadden, kleine slangen en enorme leguanen gezien. Afwisselend bestonden onze dagen uit snorkelen en wandelen op verschillende eilanden waar we dan tussen de broedende vogels liepen en de enorme kuddes zeeleeuwen met pasgeboren baby’s. Na 6 dagen genoten te hebben met een leuke groep mensen afscheid genomen van de Galapagos en terug gevlogen naar het vasteland van Ecuador. Nu rest ons nog de bus terug naar Mancora, het strand van Peru waar we super veel zin hebben in de kite-surf lessen die we gaan nemen, uiteraard gevolgd door wat stranddagen voordat we naar Buenos Aires vliegen.
-
28 September 2012 - 05:39
Gilbert En Janneke:
Heeej Koen en Linda,
Wat superrot dat ze de tas leeggeript hebben, echt belachelijk maar helaas toch blijkbaar ook de dagelijkse gang van zaken. Hopelijk lukt het een beetje dit van jullie af te zetten en er nog een hele mooie tijd van te maken daar! Zo te zien hebben jullie er al weer een heel aardig begin mee gemaakt. Wij zijn wel een beetje jaloers hoor, de Galapagos lijkt ons zooooo vet!
Groetjes Gilbert en Janneke -
28 September 2012 - 06:45
René En Anne:
Het zijn weer super mooie verhalen. wel zeer kloten dat alles gejat is. Zo iemand zou je toch iets aan willen doen hé.helaas gaat en mag da niet. Toch nog heel veel plezier met het kite-surfen en de rest vande anderhalfe maand vakantie die jullie nog hebben. Geloof me die vliegt voorbij gr van uit lomboks -
28 September 2012 - 08:03
Sjakie:
Wow wat een vette foto's weer! Das gezellie samen zonnen met de zeeleeuwen!
Ik ben benieuwd wat jullie in Buenos Aires weer gaan uitspoken!
Ohoh spelletjes op de boot... Heb je je kunnen gedragen lin? Hihi!
Hier niet veel nieuws gebeurd, vandaag nog even werken en dan lekker weekend!
Groetjes!! -
28 September 2012 - 08:48
Lisa Weber:
Hoi Koen en Linda
Wat jammer van de diefstal, maar laat het jullie pret niet bederven. Want wat een prachtige foto's weer! ( behalve die enge landleguaan lol!) Geniet ervan en doe vooral voorzichtig! Groetjes, Lisa
-
28 September 2012 - 12:05
Fem:
Super gaaf, dat canyoningen en die geweldige cruise.
Lijkt met echt fantastisch ook mee te maken!! Echt jaloersmakend!!
Die diefstal is wel echt balen zeg...zijn jullie ook nog veel foto's kwijt?
Veel plezier met kite-surfen. Liefs Fem -
28 September 2012 - 12:15
Tessy:
Te schattig die foto's. Het ziet er weer super uit!
Wel echt balen van de diefstal!
Veel plezier weer in buenos aires!
Xxx -
28 September 2012 - 17:53
Mama:
Linda en Koen....Te gekke foto's , wat zullen jullie genoten hebben.....en leuk dat je met een groep was....de afdaling lijkt me super spannend....en de beesten zijn leuk om eens van dichtbij gezien te hebben.....
Veel plezier nog en tot heeeeeel snel....
dikke kus Mama -
28 September 2012 - 18:20
Rob En Loes:
Lieve Koen en Linda!
Wat ontzettend balen dat jullie beroofd zijn! Je voelt je daar hartstikke veilig en denkt dat het je niet gaat overkomen, tot dat......
Gelukkig hebben jullie alles weer opgepikt en gaan jullie volop genieten van de laatste maanden!
Wat herkenbaar zeg, al die foto's en verhalen! Echt super leuk om jullie avontuur zo mee te maken, het doet ons (Loes vooral) zo denken aan de periode dat zij (ik) in Zuid-amerika was!
Lieverds tot snel, nu echt!!!!
xx Ons
-
28 September 2012 - 18:24
Sander:
En weer een bestemming erbij voor op mijn verlanglijstje. Galapagos eilanden staan genoteerd! -
28 September 2012 - 19:25
Robbie En Anouk :
Heey Linda en koen :)
Echt helemaal geweldig weer!
Zonnen tussen de zeeleeuwen haha super gaaf.
Wij zitten hier in de regen met een Maltezer leeuw ;)
Balen dat jullie beroofd zijn,moet wel schrikken zijn geweest.
Nog heel veel plezier en tot gauw.
Liefs Xxx Robbie en Anouk -
29 September 2012 - 19:26
Ingrid:
Ik had op FB je gestolen goederen verhaal al gelezen, zwaar shit ja. Nou luitjes, het aftellen gaat beginnen, onvoorstelbaar hoe de tijd is omgevlogen. Ik ben al een jaar rookvrij hihi, onvoorstelbaar!!
Nog lekker genieten van de laatste weken, maar dat zal wel lukken.
groetjes van je Peetjes XXX
-
30 September 2012 - 13:04
Sophie :
Wat een stoere foto Linda, in die waterval!
En wat een mooie verhalen weer.
Jammer dat jullie bestolen zijn, maar dat is het risico van het vak, toch?
Have fun!
xxx Sophie -
30 September 2012 - 13:04
Sophie :
Wat een stoere foto Linda, in die waterval!
En wat een mooie verhalen weer.
Jammer dat jullie bestolen zijn, maar dat is het risico van het vak, toch?
Have fun!
xxx Sophie -
30 September 2012 - 18:55
Toos En Hans ___/)___:
Weer een geweldig verhaal. Wat een beestenboel, een varken van een kerel, maar daar had je geen foto va, helaas. En dan al die beesten op de markt en die vreemde op de Galapagos. Dit was waar Darwin zijn evolutie theorie bevestigd zag.
Veel plezier met het Kite-surfen straks. -
02 Oktober 2012 - 12:03
Matthijs:
In één woord WOW!! Ik wil ook naar de Galapagos! -
02 Oktober 2012 - 15:32
Hannie:
Hoi samen,
Ik liep een paar verhalen achter.
Het was weer genieten van de verhalen en foto s.
Veel plezier nog samen, voor je het weet is er 1 jaar om.
Groetjes de fazantjes.Nl -
07 Oktober 2012 - 15:27
Katleen (Belgica):
Hey beiden,
Zo'n leuke foto's.
Jullie hebben de tijd van je leven!
Ik wil ook nog :-)
Ben al benieuwd naar jullie kite verhalen.
XXX -
08 Oktober 2012 - 22:18
Jan:
Klinkt allemaal weer erg goed!! Geniet nog van de laatste maand, want voor je het weet ben je weer in NL! En met de opkomende herfst heb je dat ook weer snel genoeg gezien :p
Gr.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
