hiken hiken en nog eens hiken

En toen waren we weer met Rob en Steffi nu alleen voor langer dan 1,5 uur. Na weer wat bij gekletst te hebben moesten we de volgende morgen vroeg op voor ons avontuur op de mountainbike. Ook wel de death road, de gevaarlijkste weg van de wereld genoemd vanwege de enorme kliffen zonder vang rail. Het was zo’n 64 km afdalen waar we begonnen op een hoogte van 4650 meter in de kou en we naar beneden fietste langs klifjes met een maximale diepte van 600 meter. Beneden aangekomen op een hoogte van zo’n 900 meter bevonden we ons ineens in de tropische jungle. Het was echt super vet, uiteraard waren er wat kleine ongelukjes gebeurd in de groep maar wij brachten het er prima vanaf. Het klinkt natuurlijk toch wel veilig maar jaarlijks sneuvelen er toch wel wat toeristen op de fiets en vooral vrachtwagenchauffeurs . Het uitzicht naar beneden was dan ook echt adembenemend angstig, zo diep en zo dichtbij.

Een dag later zijn we meteen met de bus naar Copacabana afgereisd (Bolivia) waar we een middagtour naar Isla del Sol hadden. Deze tour bestond uit 1,5 uur varen, 1 uur rondhangen op het eiland en 1,5 uur terug varen en werd geleid door gids Pablo die ons maar liefst alleen de ellenlange trap op stuurde met de tip om boven uit het stroompje te drinken met holey water waarna we dan weer naar beneden konden lopen om dan te gaan lunchen in het café zodat we daarna weer terug konden. Nou onze eerste trip vanuit Holland geregeld was dus een echte topper, gelukkig konden we er met zijn 4-en wel om lachen. Een dag later weer een busrit naar Puno waarbij we de grens overgingen naar Peru. Hier hadden we ons weer aangesloten bij een tripje met Rob en Steffi geregeld vanuit Ned. We gingen naar de floating islands aan de Peruaanse kant van het Titicacameer, dit was een 30 min. varen waarna we aankwamen bij de riet eilanden. Eilanden die de mensen maken van riet en een soort van turf en waarop zij met het gezin leven, althans dat deel van de familie wat nog niet naar de stad is verhuisd en de elektriciteit verkiest boven het vuurtje. Na deze te toeristische trip verder met de boot voor zo’n kleine 3 uur naar een ander eiland, waar we ook weer een enorme heuvel op moesten lopen om vervolgens lunch voorgeschoteld te krijgen. Na de lunch konden we nog wat handicraft bekijken, oftewel de locale bevolking sponsoren om vervolgens weer 3 uur terug te varen. Al met al een geslaagde dag maar een beetje overbodig om 6 uur te varen voor een omelet met rijst en vette friet. En we trokken weer verder, ditmaal naar Cusco waar Steffi en ik lekker een middagje hebben gewinkeld op de markt en de mannen aan het bier gingen. Hier hadden we eindelijk wat dagen rust na al het reizen op hoog tempo. Dus lekker gegeten met zijn allen en ’s avonds een bar opgezocht waarna Rob en Steffi zijn vertrokken voor hun Inca trail en wij een dag later zijn begonnen aan de onze, niet de officiële maar 1 die ons meer aansprak een combinatie met 1 dag mountainbiken, 2 dagen hiken en 1 dag Machu Pichu. De eerste dag bestond vooral uit omhoog rijden om vervolgens naar beneden te fietsen, niet zo’n goed materiaal als bij de death road en een gids die ons gewoon liet gaan maakt het desondanks voor ons toch wel super gaaf. De volgende dag bestond uit zo’n 7 uur hiken, berg op en af. Evenals de dag erna, waar we zo’n 6 uur in totaal hebben gewandeld, helaas door de stromende regen. De uitzichten onderweg waren prachtig, veel bergen. De laatste dag gingen we vroeg ons bed uit (03.45 uur) om om 05.00 uur bij de poort te staan voor de start van de klim omhoog. Zo’n 1600 traptreden gelopen in 3 kwartier midden in de nacht en daar stonden we dan om 06.00 uur bij de ingang van Machu Picchu, eenmaal binnen waren we bijna 1 van de eerste en het zag er echt geweldig uit. We hebben een 2-urige rondleiding gehad van onze gids en daarna zelf genoten, het is als een grote vallei die verborgen is tussen enorme bergen en daar tussen in ligt al dat groen en de ruines, zo prachtig! Het weer was perfect, strak blauwe lucht en we hebben er dan ook alles uitgehaald. Vanuit vele hoge pieken de Machu Picchu bekeken en er zelf door heen gewandeld. In de avond met de trein terug naar Cusco om weer tot rust te komen van de vermoeiende dagen. De volgende morgen namen we afscheid van Rob en Steffi want hun vakantie zat er alweer op.

Met de bus naar onze volgende bestemming: Arequipa van waaruit we ook weer een tour hebben geboekt samen met Katleen en David (België) die we op de Machu picchu tour hadden leren kennen. Dit maal gingen we de Colca Canyon bezoeken, deze canyon is twee keer zo diep als de Grand Canyon om je een beetje een beeld te geven van de diepte (±3400 mtr). We zijn naar de Cruz del Condor geweest. We werden om 3 uur ’s nachts opgehaald om hier om 06.00 uur ’s ochtends te kunnen zijn. Hier hebben we veel condors zien vliegen (giersoort) of eigenlijk meer zweven op de warme lucht stromen tussen de kloven van de bergen. Verder zijn we de canyon in gewandeld, lees 3 uur naar beneden wandelen op een stoffig pad vol stenen en een lekker brandend zonnetje op je gezicht. Maar een super mooi landschap tussen de bergen. Na de 1ste overnachting weer aan de wandel om vervolgens overhit aan te komen bij een oase (paradijsje) hier konden we lekker zwemmen en rusten, helaas verdween de zon te vroeg achter de berg. De laatste dag om 05.00 uur vertrokken voor de klim terug omhoog. We moesten 8 km in lengte terug lopen waarbij we in totaal een 1200 meter zouden stijgen, het was zwaar maar we deden het in 2 uur en ja ik moet het erbij zeggen: ik was de eerste vrouw op de top! Na deze prestatie zouden we een welverdiend ontbijt krijgen (ja we liepen dit alles op een banaan en een muesli reep) wat maar liefst bestond uit oude droge mik met niet smeerbare boter en voor de verandering lekkere jam. Teleurgesteld verder met de bus om nog wat plekjes te bezoeken waaronder het hoogste punt op 4910 mtr met uitzicht op 3 vulkanen, de hotsprings en een plek waar we lama’s en alpaca’s konden zien. Toen eindelijk een goede lunch gehad na 3 dagen bootcamp en dus onszelf volgestopt met groentes en vlees! En zo waren we weer terug in Arequipa waar we eindelijk al het stof en zweet af konden spoelen onder onze heerlijke koude douche, fijn joh een douche op zonnepanelen als je in het donker terug komt!

Nou wij genieten nog verder van Peru en gaan langzaam richting de kust om weer eens een strand op te zoeken. Hoe lager we komen hoe heerlijker het weer en dus ook voor ons weer echt zomer!

Omdat de website vernieuwd is moet je om alle foto's te bekijken links boven onze profielfoto op foto's klikken en dan het het huidige verhaal aanklikken. Anders krijg je alleen de eerste 20 foto's te zien