Een kleine winter depressie

Ook deze overgang bezorgde een echte shock, dit keer geen cultuurshock maar een temperatuursshock, wat is het hier koud. Van 30 graden in Bangalore India naar -2 in Beijing China gaat je niet in de koude kleren zitten. Na aankomst in Beijing viel ons al meteen het e.e.a. op: rust op de weg, geen toeters, ieder zijn eigen weghelft en geen afval.

Eenmaal aangekomen in ons hostel, zat de vrieskou er al goed in, het verlangen naar een lekker warm kamertje was dus enorm. Staan we bij de receptie komt daar nog eens bij dat het hotel net aan het verbouwen is dus de hele kiet ligt open terwijl het verdorie vriest hier, wie bedenkt zoiets? Nou gelukkig kregen we een verwarminkje voor op de kamer.

De volgende dag was het moeilijk opstaan in de kou maar we wilden natuurlijk de nodige dingen gaan bekijken dus volledig ingepakt (3 broeken over elkaar, 2 truien, 1 jas, handschoenen, sjaal en muts )en gaan. We zijn bij het plein van de hemels vrede geweest, de Forbidden tempel, de Olympische stadions van de spelen van 2008 en Summer palace.

Helaas liggen de prijzen hier beduidend hoger dan in India, daar vergissen we ons nog wel eens in, zo bestelden we een pot thee voor 60 Y, een kleine € 6,66 waardoor ik vervolgens een dag later wel heb kunnen ervaren dat China veel toilet faciliteiten heeft. Leve de spelen in Beijing want daardoor is deze stad wel Engelstalig ingesteld en zijn de faciliteiten ook te vinden voor ons. ( lees de stad, niet de mensen) De verkopers praten hier alsof ze in de tandartsstoel liggen met een hoop watten in hun wangen, zo onduidelijk! En ook gewoon in het Chinees tegen ons. In de lokale Chinese restaurants betaal je bijvoorbeeld voor een 1l pak appelsap 28 Y = 3,40 € maar voor een fles bier van 600ml 6 Y = 0,75 € dus tja ik vind het maar raar. En dan krijg je de menukaart voor je dat lijkt wel de catalogus van de Wehkamp, zo’n mega dik boek vol met plaatjes alleen dan van eten. (waar ik niet echt honger van krijg, Koen wel.

Onze trip naar de Chinese muur was 1 dag uitgesteld, nog steeds vanwege de thee maar laten we nu net die dag later helder weer hebben met een stralend zonnetje. Het eerste stuk muur wat we beklommen vanaf Badaling was enorm stijl maar we hadden het bijna voor onszelf alleen. De tweede klim was hoger maar makkelijker te beklimmen. Het uitzicht om ons heen was fantastisch, overal zie je de oneindige muren over de ruggen van de bergen kronkelen. Tussen de twee klimmen in hadden we even een opkikkertje nodig dus snel even wat snacken bij een tentje. Een warme chocomel uit een plastic beker met een rietje en “ hey zijn dat hotdogs? “ er lagen worstjes op een grill dus die lustten wij wel, Koen zou het wel even regelen. “ What are these?” vroeg Koen, waarop het vrouwtje zei: “hotdogs” “O, nice but is it only the dog?” waarna het vrouwtje vreemd keek. Maar goed toch maar zo’n worstje gekocht zonder broodje en mosterd en een bak noodles.

Oudejaarsavond is iets anders verlopen dan we in gedachten hadden, we hadden gelukkig die dag wat contacten gelegd met andere gasten uit het hostel waar we een barretje mee op zouden gaan zoeken. Om 23.50uur, na 1 uur zoeken eindelijk iets gevonden en toen om 00.00 uur geen vuurwerk want dat is verboden in Beijing alleen met Chinees Nieuwjaar is het toegestaan dus snel even traditioneel kussen en elkaar gelukkig Nieuwjaar wensen en klaar met de rituelen. De rest van de avond hebben we onszelf vermaakt, alleen al het gedrag van sommige chinezen en blanke mannen met Chinezen is avondvermaak. De volgende morgen uitgeslapen en op naar de Lama tempel één van ’s werelds grootste Boeddhistische tempels buiten Tibet. Een heleboel Boeddha beelden, zelfs een van 26 meter hoog die uit een boom gekerfd is waarvan 8 meter onder de grond zit en 18 meter boven de grond. Verder die dag nog de Drum en Bell Tower bezocht en vanuit deze 48 meter hoge torens uitgekeken over de Hutongs van Beijing (authentieke smalle straatjes). En om nogmaals te bewijzen dat het hier echt heel koud is, de hondjes dragen hier jasjes en de echte diva’s dragen zelfs schoentjes.

Van Beijing zijn we afgereisd naar Xi’an waar we het terracotta leger bezocht hebben, naar de Tomb of emperior Jingdi ( graf Keizer Jingdi) zijn geweest en de stad zelf hebben verkend. Het is moeilijk te omschrijven wat voor indruk het terracotta leger en het graf op je maken, het zijn voornamelijk opgravingen van enorme gebakken klei poppen,paarden,wapens etc. met natuurlijk een hele geschiedenis erachter maar dat moet je toch echt zelf meemaken denk ik. Hoe dan ook, echt wel gaaf om een keer gezien te hebben. Verder hebben we nog een paar handschoenen gekocht voor over onze handschoentjes, langzaam maar zeker worden al onze lichaamsdelen steeds beter verwarmd tegen de enorme kou al blijven onze voeten koud. We zitten ’s avonds met onze jas aan in het restaurant te eten van ijskoude borden. Echt alles is hier koud, nergens zijn er verwarmingen in openbare gelegenheden of restaurants en de Chinezen lijken er geen moeite mee te hebben maar wij wel.

Na Xi’an op naar Chengdu, hier zou de temperatuur al iets aangenamer moeten zijn. Eenmaal aangekomen leek het wel een donker zwart gat, heel bewolkt en het was dan ook hier waar we onze eerste echte regendruppels hebben gehad. We zijn hier zelfs weer een paar verdwaalde Indiërs tegengekomen, god wat moeten die het koud hebben hier aangezien ze in India al met lange mouwen rondliepen waar wij liepen te puffen van de hitte. Chengdu staat bekend om de panda’s dus hebben we hier een panda centrum bezocht, waar ze de panda’s beschermen en helpen voortplanten. Super leuk wat je zoal niet te weten komt over een panda.

Ons staan nog een paar dingen te wachten in Chengdu en natuurlijk in heel China maar dat volgt later weer.