familie tripje in de outback

Wat een verschil met Azië toch zeg. Waar wij moesten wennen (eigenlijk went het nooit) aan de enorme prijsverschillen en de overgang van cultuur had ons mam daar gelukkig helemaal geen last van. Ze schakelde meteen over op het Engels en complimenteerde de kok voor het lekkere ontbijt: “You are a great cock” al was hij dit soort complimenten niet echt gewend aan zijn gezicht te zien. Ook de moderne technieken van Australië waren geen probleem voor ons mam, ze schoof de stoel voor het bureau, klom op het bureau en zou de airconditioning van de kamer wel eens even aan zetten. Kortom we hebben al flink gelachen. Na deze eerste dagen samen begon de reis met onze 4-daagse tour o.a. door Kakadu, wat bekend staat als leefgebied van vele krokodillen, die wij maar liefst nul gezien hebben. Vervolgens verder naar het volgende gebied waar voorheen een enorme waterval was maar vanwege de orkaan van 2011 was dit gebied enorm veranderd en de waterval teleurstellend. Om het goed te maken kregen we pech met de tourbus, een kapotte radiateur waardoor we vervolgens gedropt werden op het zwembad om daar de dag door te brengen (was niet zo heel erg). Al met al hebben Koen en ik vooral genoten van het eten op de tour, dat was er in overvloed en hadden we het geluk dat we maar met 6 personen waren in een bus voor 25 personen. Ook hebben we voldoende tijd gehad om bij te praten in de bus gezien het aantal uren die we daarin gezeten hebben.

Tijd om het zelf te gaan doen en dus hebben we de camper opgehaald in Alice springs na een binnenlandse vlucht. Een grote mooie luxe camper waar we de komende 3 weken in zouden gaan doorbrengen. Onze eerste bestemming Kings Canyon waar we een prachtige wandeling hebben gelopen tussen de enorme oranje rotsen en geulen met uitzicht op de garden of Eden. Hierna zijn we verder gereden naar The red centre waar we de prachtige Olgas hebben gezien in Kata Tjuta en uiteraard Ayers Rock / Uluru hoe machtig groot dit beide was zeg. Vele road kills verder (niet door ons) vervolgden we onze weg naar Coober Pedy maar onderweg moesten we ook nog voorzien worden van de nodige versnaperingen en toen kwamen we op het punt dat ook ons pap en mam moesten wennen aan de prijsverschillen. Een pakje sigaretten (25 stuks) kostte hier 15 € een pak (mild) bier van 30 blikjes 45 €. In Coober Pedy hebben we gezien hoe de mensen ondergronds leven, heel bijzonder. Het plaatsje bestaat verder uit niets dan alleen een groot mijngebied waar vooral vroeger nog veel opaal in de grond werd gevonden. Daarna zijn we via Port Augusta naar het Flinders Ranges nationaal park gereden waar we onderweg langs mega grote zoutvlaktes kwamen. In het park zelf hebben we onszelf allemaal goed vermaakt, ieder op zijn eigen manier. Papa,Koen en ik hebben 1 middag een opwarm hike van 2,5 uur gelopen om vervolgens de dag erna een hike van 7 uur te lopen met prachtige uitzichten vanuit de hoogste bergpiek van het park. Terwijl ons mam zich op de camping had vermaakt met een boekje en het zonnetje. We zijn allemaal al goed geïntegreerd in het camping leventje, ’s ochtends lekker de joggingbroek aan, sokken met slippers en een losse trui, we lopen nog net niet met een wc rol over de camping.

Hoe zuidelijker we kwamen hoe kouder de dagtemperaturen dus dat was even wennen in Adelaide. Voor het eerst sinds 28 jaar was ik jarig in de herfst i.p.v. de lente. ´S ochtends werd ik wakker in een versierde camper met slingers en ballonnen. Een heerlijk ontbijtje met croissants en een verjaardagskoek. Verder hebben we die dag wat gewinkeld in de stad en ben ik goed verwend voor mijn verjaardag. De dagen erna zijn we verder zuidelijk gereden en eindelijk werd het auto zitten beloond met mooie uitzichten want in de outback was echt niks te zien. Dus ook ons mam wordt hier steeds enthousiaster van, ze verdiept zich voort helemaal in de plaatsnamen. Zo mailde ze haar collega´s dat we in Dalton aangekomen waren en dat zonder aan ons te hoeven vragen.
Wat ze niet helemaal goed gelezen had was dat Dalton niet de plaats was waar we waren maar de naam van de camping eigenaar. Ja ons mam zit helemaal in de reisdetails.

Inmiddels zijn we vlak bij de kust waar we al zeehonden hebben gezien en waar we morgen nog op zoek gaan naar meer. Van onze beste meneer Dalton hebben we namelijk een kilo vers gevangen tonijn gekregen, zonder huid want zoals hij zei: I could see on her face that she didn’t liked the skin. Wat ma Tokkie toch al niet voor elkaar krijgt in haar beste zondags camping-outfit en het vloeiende Engels. Mijn portie ga ik morgen gebruiken voor de het voeden van de zeehonden. En daarna vervolgen we onze route langs the Great Ocean Road richting Melbourne en zo door naar Sydney.

Kortom we genieten met volle teugen!