Noorder eiland

Na de oversteek met de ferry aangekomen op het noorder eiland in de hoofdstad Wellington. Hier zijn we naar Te Papa museum geweest, een museum met het mooiste materiaal wat ik ooit heb gezien waarbij alles verteld werd over: aardbevingen, tsunami’s, vulkanen, de aarde, de prehistorie maar waar ook enorm veel skeletten te zien waren van alles wat onder water leeft. We waren echt enorm onder de indruk. Na Wellington verder gereden naar Napier, een kunst decoratie stadje maar wij zijn duidelijk geen kenners van architectuur. ‘Kijk je ook een beetje rond want dit zijn de kunstgebouwen’ zei Koen. ‘Dit zijn geen kunst gebouwen dit is gewoon een winkelstraat hoor Koen’. ‘Oh oké nou dan kunnen we gaan, ik heb het gezien’. En zo reden we verder naar Lake Taupo, het grootste meer van NZ. Helaas was er niet veel te zien want het was saai regenweer en dan is zo’n zomerbestemming uitgestorven. De volgende dag was het onverwachts toch prachtig en hebben we de omgeving verkend. We zijn bij the craters of the moon geweest. Een uurtje later/verder aangekomen in Rotorua waar we door het Redwoods forest hebben gewandeld. Met prachtige grote Californische redwoods bomen van wel 60 mtr hoog. En een dag later op een eindelijk weer heldere dag naar thermal wonderland van Wai-o-tapu zijn geweest. In dit super mooie thermische gebied hebben we allerlei kraters, kokende modder en water poelen en stoom wolken hebben gezien. In totaal wel zo’n 25 bezichtigingen waarbij een aantal echt onvoorstelbaar giftige kleuren hadden, wat komt door de mineralen die het bevat. Maar dit mooie wonderland gold alleen voor het oog, niet voor de neus, het rook er naar rotte eieren en daar was mijn hondenneus niet van gediend.

Tijd om terug te rijden naar Taupo maar helaas weer teleurstellend weer en dus alleen een overnachting en weer verder. Na ruim een week tijd rekken, rondhangen in de camper en in de bibliotheek reden we nu echt naar de plek waar we al veel eerder wilde zijn. Tongariro, de plek waar je NZ’s beste dag wandeling kunt maken over vulkanen en tussen kraters heen. Maar vanwege de regen en het zicht was dit eerder niet mogelijk en ook nu waren de ‘goede’ vooruitzichten weer vooruit geschoven voor de zoveelste keer. Dus onszelf weer vermaakt en wat kleine wandelingen gemaakt. Nog een natte sneeuw wandeling gemaakt met uitzicht op een teleurstellende waterval maar goed sneeuw blijft leuk al waren we kletsnat omdat het smeltende sneeuw was. Na deze dag uiteindelijk de keuze gemaakt om de wandeling niet te lopen vanwege slecht zicht en slecht weer en dan praten we niet over een regenbuitje maar over windstoten van 110 km/h en sneeuw en ijspaden. Teleurgesteld en verveeld verder want we kampen beide met een enorme reisdip en nee we klagen niet en willen niet naar huis. Dagelijks zitten we hier in de regen en dan is het strand echt niet zo mooi als in de zomer en er is niet veel te doen. Contacten maken we weinig tot geen omdat het regent en dus iedereen binnen in zijn camper zit. Komt daarbij dat alle hoogtepunten van het noorder eiland gewoon echt zomerbestemmingen zijn.

Maar wat een geluk de weergoden hadden ons toch nog 2 lentedagen gegund en dus is het ons toch gelukt nog wat leuke dingen te doen. We zijn naar het vulkanische eiland Rangitoto geweest, NZ’s jongste vulkaan (600 jaar oud) die is ontstaan na een serie uitbarstingen uit de zee. Prachtige uitzichten op andere eilandjes en op Auckland. Verder zijn we naar de lava caves geweest en hebben we alles in totaal zo’n 5 uur gewandeld op het lavagesteente en ook een mooi uitzicht gehad op de krater. Op de 2de lentedag (zo voelt het zonnetje) zijn we naar de zwarte zandstranden van de westkust gereden waar we hebben genoten van het prachtige uitzicht en het heerlijke zonnetje.

Daarna was het tijd om de camper in te leveren in Auckland. Hier hebben we nu nog 2 dagen te besteden aan het kopen van een nieuwe camera. Onze oude (nieuwe eigenlijk) heeft stof in de lens en na veel gezeik met garantie en reisverzekering, niemand wil betalen, hebben wij uiteindelijk maar besloten dat het onze reis niet verder mocht belemmeren en dus gaan we een nieuwe kopen.

Al met al een fantastische reis gehad in een prachtig land maar na 30 dagen in de camper in de winter zijn we blij dat we weer op vrije voet zijn. Met Australië erbij hebben wij de afgelopen 9 weken in een camper geleefd waarbij we op 48 verschillende campings hebben geslapen, 9000 km hebben gereden en 123 uur onderweg zijn geweest met de camper. Dus wij kijken weer uit naar het niet hoeven koken, niet hoeven afwassen 3 x per dag (zo weinig bestek hadden we) en niet hoeven douchen in een koud hok buiten. Dat maakt deze reis ook zo leuk, de afwisseling en het opnieuw leren waarderen van de kleine dingen maar ook die wennen snel. Waar je de ene dag van baalt kan de volgende dag, als het er niet meer is een gemis worden.

Voor jullie allemaal een hele fijne zomervakantie. Wij kijken uit naar een nieuw avontuur in Zuid-Amerika waar we in Chili beginnen. Een nieuwe wereld, een nieuwe taal een andere mentaliteit.

Somos curiosos américa del Sur.